Miss me around...nah ...i dont think so...aheh

Syukur alhamdulliah tergerak hati untuk menulis semula di dalam belog ini.
bukanya x nak berbelogging lagi tetapi ia bolehlah diklasifisikasikan sebagai sebagai syndrome-tak-tahu-nak -tulis -apa.@ syndrome-takda-masa -nak update-dalam-blog...huhu...anyway itu hanya alasan semata-mata..huh

blog adalah satu tempat untuk kita berkongsi cerita, berkongsi ilmu, bergossip, mengkritik dan lain-lain lagi...so harini ada satu cerita i nak berkongsi....

Ahad lepas,me and my friend berjalan-jalan di pasar tani n car boot sale shah alam...nak pegi membeli barang2 dapur kerana me sekrang sudah rajin memasak...dapurku berasap tiap2 hari okey..aheheh...ada jer menu baru yg nak masak yg telah dicilok dari bloggers2 n dari internet..=)

Kelihatan banyak org2 buta juga ada datang mencari rezeki. pada hari itu.ada yang mengalunkan lagu, ada yang mengaji alquran dan ada yg duduk menjual tisu ..saya kagum dengan sahabat saya yang memberikan sedekah walaupun tak byk kepada hampir ke semua orang-orang buta itu...saya pun ada sedikit menyumbangkannye sama...=)

kawan saya cakap :
" kalau kita rasa susah, cuba tgk orang2 buta ni, walaupun tiada deria penglihatan, mereka masih mampu berusaha utk kehidupan mereka...jangan mengeluh kerana rezeki tuhan yang memberi...kena bersyukur dgn apa yang telah diberikan kerana kita cukup sifat semua.mungkin2 orang2 ygn tiada penglihatan, akan dibalas kenikmatan di akhirat nanti..kita x tahu sebab allah yang menentukan yang terbaik utk kita....."
(ayat diisusun semula untulk memudahkan pembacaan.).so saya berfikir sekejap...teringat-ingat sehingga sekarang...

Salah seorang daripada orang buta itu datang bersama isterinya juga tiada deria penglihatan....dia menyanyikan lagu..."Berkorban Apa Sahaja.." daripada Tan Sri P.Ramlee..sedap sangat ...
Nyanyian yang merdu itu menyebabkan si isteri menitiskan air mata..tangan si suami memegang erat tangan isterniya....saya terkesima...(wah ayat)..seriously saya juga kaget dan melihat reaksi mereka....si suami tak perasan kerana tidak nampak apa yg berlaku dan si isteri cuba sedaya upaya menahan air mata itu...hanya mereka yang memahami apa yang berlaku....
saya pasti mereka pasti hidup bahagia walaupun serba kekurangan...


Terngiang-ngiang lagu berhantu ini....mmg boleh nangis kalau hayati betu2l...
okey...setakat ini dahulu...cerita lain akan menyusul nanti..
Cheers!

Berkorban Apa Saja